*ಭಕ್ತಿ ಮತ್ತು ಪ್ರೀತಿ: ಅಗೋಚರ ಅನಂತ*
ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರೂ ಸಂಕಟ ಬಂದಾಗ ವೆಂಕಟರಮಣ ಎಂತಲೋ , ಆಸ್ತಿಕ ಶೃದ್ಧೆಯಿಂದಲೋ ಭಕ್ತಿಯಿಂದ ತಾವು ಸಂಬಿದ ಕಾಣದ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಆರಾಧಿಸುತ್ತಾರೆ, ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಗುಟ್ಟಾಗಿ.
ದೇವರು , ಧರ್ಮ ಮತ್ತು ನಂಬಿಕೆ ತುಂಬ ವೈಯಕ್ತಿಕ ಸಂಗತಿಗಳು.
ತನ್ನಾಸೆಯ ರತಿ ಸುಖ , ತಾನುಂಬುವ ಊಟದಂತೆ ದೈವ ಭಕ್ತಿಯೂ ಖಾಸಗಿ ಸಂಗತಿ ಮತ್ತು ವೈಯುಕ್ತಿಕ ನಂಬಿಕೆ.
ಮೌಢ್ಯತೆ ಮತ್ತು ನಂಬಿಕೆಗೆ ತುಂಬ ಅಂತರ , ಆದರೆ ನಾವು ಎರಡನ್ನೂ ಕಲಸು ಮೇಲೋಗರ ಮಾಡಿ ಮಾತಾಡುವುದು ಅಸಮಂಜಸ.
ಭಕ್ತಿಯ ಇನ್ನೊಂದು ರೂಪವೇ *ಧ್ಯಾನ* .
ಧ್ಯಾನಾನುಭವಕ್ಕೆ ಕೊನೆಯೆಂಬ ದಣಿವಿಲ್ಲ.
ಮನಸನು ನಿಗ್ರಹಿಸಿ ಅಪ್ರತಿಮ ಲೋಕಕೆ ಕೊಂಡೊಯ್ಯುವ ಚೈತನ್ಯವೇ ಧ್ಯಾನ.
ನಾವು ಮಾಡುವ ಪ್ರತಿ ಕೆಲಸದಲ್ಲಿ ಆಸಕ್ತಿ ಹುಟ್ಟಿ , ಗಂಭೀರವಾಗಿ ಪೂರೈಸುವುದೇ ಧ್ಯಾನಸ್ಥ ಮನಸ್ಥಿತಿ.
*ಪ್ರೀತಿ ಮತ್ತು ಭಕ್ತಿ* ಪರಸ್ಪರ ಪೂರಕ .
ಪ್ರೀತಿಯಿಲ್ಲದೆ ಭಕ್ತಿ ಅಸಾಧ್ಯ.
ಎರಡೂ ಅನನ್ಯ ಹಾಗೂ ಅಮೂರ್ತ. ವಿವರಿಸಲಾಗದ ಭಾವನೆಗಳು.
ತಾಯಿ-ಮಗು , ಪ್ರೇಮಿ-ಪ್ರಿಯಕರ , ಗುರು-ಶಿಷ್ಯ ಹೀಗೆ ತೀವ್ರವಾಗಿ ಬೆಸೆದುಕೊಂಡಿರುವ ಭಾವನೆಗಳಲಿ ಭಕ್ತಿ ಹುದುಗಿರುತ್ತದೆ.
*ಭಕ್ತಿ ಮತ್ತು ಪ್ರೀತಿ* ಸಂಪೂರ್ಣ ಬಯಸುವುದು ಸಮರ್ಪಣೆ ಹಾಗೂ ಶೃದ್ದೆ.
ಈ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯಲ್ಲಿ ಬೇಸರ ಹಾಗೂ ನಿರಾಸೆಯ ಸೋಂಕಿರುವುದಿಲ್ಲ.
ಪಡೆದಷ್ಟು ಬೇಕೆನಿಸುವ ಬತ್ತದ ಚಿಲುಮೆ.
ಬೇಡವೆನಿಸದ ಜೀವನೋತ್ಸಾಹ.
ಶೃದ್ಧೆಯಿಂದ ಪ್ರೀತಿಸೋಣ , ಆರಾಧಿಸೋಣ , ಬದುಕಿನ ಪ್ರತಿ ಕ್ಷಣ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ.
( Joyful living in personal and profession life )
---ಸಿದ್ದು ಯಾಪಲಪರವಿ
No comments:
Post a Comment