ಅರ್ಥವಾಗದ ಕಾವ್ಯ ಅವ್ವ

*ಅರ್ಥವಾಗದ ಕಾವ್ಯ:ಅವ್ವ*

ಅವ್ವನ ಒಡಲ ಪ್ರೀತಿಯಲಿ ಬೆಳೆಯದ ಮಕ್ಕಳು ಖಂಡಿತ ಅಬ್ಬೇಪಾರಿಗಳಾಗುತ್ತಾರೆ.

ತನ್ನೆಲ್ಲ ಸಂಕಟಗಳನ್ನು ಸಹಿಸುವ ಶಕ್ತಿ ತಾಯ್ತನಕ್ಕೆ ಮಾತ್ರ ಇದೆ.

ಅದರಲ್ಲೂ ಭಾರತೀಯ ಅವ್ವ ಜಾಗತಿಕ ದಂತಕತೆ.
ಮಗುವಿಗಾಗಿ ಮಿಡಿಯುವ ಅವ್ವ ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ ಅರ್ಥವಾಗದ ಮಹಾಕಾವ್ಯ.

ಓದಿದಷ್ಟು ಹೊಸ ಹೊಳವು.
ಮಕ್ಕಳ ಲಾಲನೆಗೆ ಹೈರಾಣಾಗದೇ ದುಡಿಯುವ ಜೀವ ಜೀವಂತ ಇರುವಾಗ ಅರ್ಥ ಆಗುವುದೇ ಇಲ್ಲ.

ಪ್ರೀತಿ-ಪ್ರೇಮ-ಪ್ರಣಯ ಹಿಡಿದು ಕಟ್ಟಿಕೊಟ್ಟಂತೆ ಅವ್ವನ ಅಂತಃಕರಣವನ್ನು ಹಿಡಿದಿಡಲಾಗದೇ ಬರೀ ಅನುಭವಿಸಬೇಕು.

ಮಕ್ಕಳಿಗಾಗಿ ಕೂಗಾಡುತ್ತಿದ್ದ ನನ್ನ ಅವ್ವ, ಈಗಲೂ ತನ್ನ ಮಕ್ಕಳಿಗಾಗಿ ಕೂಗಾಡುವ ಹೆಂಡತಿ...

ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳವುದು ಬೇಡ. ನಮಗೆ ಆ ಯೋಗ್ಯತೆ ಇಲ್ಲ ಬಿಡಿ.

ಹೆಂಡತಿಗಾಗಿ ಅವ್ವನನ್ನು, ಅವ್ವನಿಗಾಗಿ ಹೆಂಡತಿಯನ್ನು ದೂರುತ್ತ ಕಾಲ ಕಳೆಯುದರೊಳಗೆ ಇಬ್ಬರೂ ಕಳೆದುಹೋಗಿರುತ್ತಾರೆ.

ಅನಾರೋಗ್ಯದಲಿ ನರಳುತ್ತಿದ್ದ ಅವ್ವ ಕೇಳುತ್ತಿದ್ದ ಒಂದೇ ಪ್ರಶ್ನೆ *ಊಟ ಮಾಡಿದೆಯಾ* ?

'ಊಟ ಕಡಿಮೆ ಮಾಡಿ ಆರೋಗ್ಯ ಕಾಪಾಡಿ' ಎಂದು ಹೇಳುವವರನ್ನು ನೋಡಿದ್ದರೆ ಅವ್ವ ಹೊಡೆದುಬಿಡುತ್ತಿದ್ದಳು.

ಕಳೆದುಕೊಂಡ ಕಳವಳದ ಸಂಕೇತ ಅವ್ವ. ಓದಿದಷ್ಟು ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಮೆಲುಕು ಹಾಕಿ ಓದಬೇಕೆನಿಸುವ ಕಾವ್ಯ.
ಪ್ರತಿ ಓದಿನಲ್ಲೂ ಹೊಸ ಅರ್ಥ.

*ನಾನಿದನ್ನೆಲ್ಲ ನನ್ನ ಮಕ್ಕಳಿಗಾಗಿ ಸಹಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದೇನೆ* ಎಂದು ತಮ್ಮ ಅಸಹಾಕತೆಯನ್ನು ತೋಡಿಕೊಳ್ಳವ ನೂರಾರು ಅವ್ವಂದಿರು ನನಗೆ ದೇವರಂತೆ ಕಾಣಿಸುತ್ತಾರೆ.

*ತಾಯ್ತನದ ತಾಳ್ಮೆ ಉಪಮಿಸಲಾಗದು*.

ನಿರ್ಮಲವಾಗಿ ಪ್ರೀತಿಸುವ ಸಂಗಾತಿಗಳಲಿ, ಮುದ್ದು ಮಕ್ಕಳಲಿ, ಓದುವ ಕಾವ್ಯದ ಅಕ್ಕರೆಯ ಸಾಲುಗಳಲಿ , ಆಗೀಗ ಸಿಟ್ಟು ಮಾಡುವ ಹೆಂಡತಿಯಲಿ ಅವ್ವ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷಳಾಗಿಬಿಡುತ್ತಾಳೆ.

ಬರೀ ನೆನಪುಗಳ ಹಳಹಳಿಕೆಯ ಭಾವಪರವಶತೆಯಲಿ ಜೀವ ನರಳುವಾಗ,
ಹೇಳಲಾಗದ ತಲ್ಲಣಗಳಲಿ ನಿಟ್ಟುಸಿರು ಬಿಡುತ್ತ ಕಾಲ ಹಾಕುವಾಗ ಅವ್ವನ ಮಡಿಲು ಸಿಕ್ಕರೆ?

ಹುಡುಕುವ ಹುಡುಕಾಟದ ಒಲವಿನ ಸಖಿಯಲಿ ಅವ್ವ ಇದ್ದರೆ ಇನ್ನೂ ಛಂದ.

'ಗಂಡೊಂದು ಹೆಣ್ಣಾರು' ಎಂಬ ಮಾತಿಗೊಂದು ಮರುವ್ಯಾಖ್ಯಾನ.

ಅವ್ವ, ಅಕ್ಕ,ಗೆಳತಿ,ಸಂಗಾತಿ,ಬಾಳಸಂಗಾತಿ,ಮಗಳ ರೂಪದಲಿ ಕಾಡುವ ಹೆಣ್ಣು ನನಗಂತೂ ಮಾಯೆಯಲ್ಲ ಮಮತಾಮಯಿ.

ಹೆಣ್ಣಿನ ವ್ಯಾಮೋಹ ನಮ್ಮ ದೌರ್ಬಲ್ಯ ಅಲ್ಲ. ಬಳಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಹೊಸ ಬಗೆಯ ಚೈತನ್ಯದ ಚಿಲುಮೆ.
ನಿಷ್ಕಾಮದಿಂದ,ನಿರ್ಮಲವಾಗಿ ಹೆಣ್ಣನ್ನು ಕಂಡು ಸಹಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಮನಸ್ಥಿತಿ ಬೆಳೆಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು.

ಆ ಮನಸ್ಥಿತಿ ಬೆಳೆಸಿಕೊಳ್ಳುವ ತೊಳಲಾಟ ದೂರ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು ಅವ್ವನ ನೆನಪಿಸಿಕೊಂಡರೆ ಸಾಕು.ಎಲ್ಲೆಲ್ಲೂ ತಾಯ್ತನ.

*ಎಲ್ಲ‌ ನಿಸ್ವಾರ್ಥ ಅವ್ವಂದಿರುಗಳಿಗೆ ಸಾವಿರದ ಶರಣು*

      *ಸಿದ್ದು ಯಾಪಲಪರವಿ*