*ನಾನೀ ಕಳೆದ ಹೊತ್ತು*
ಬಾ ಎಂದು ಕರೆದ ಕೂಡಲೇ
ಬಂದದ್ದೇಕೋ ನಾ ಕಾಣೆ
ಕೊರಳ ದನಿಗೆ ತಲೆ ತೂಗಿದ
ಸರ್ಪ ತನ್ನ ತಾ ಮರೆತಂತೆ
ಜನುಮ ಜನುಮಾಂತರದ ಮಾತು
ಬರೀ ಮಾತು ಕತೆಗೆ
ಪ್ರೀತಿಯ ಭ್ರಮೆಗೆ ಅಂದುಕೊಂಡ
ಮಾಗಿಯ ಕಾಲದಲಿ
ಮನಸು ಅರಳಿದ ಹೊತ್ತಲಿ
ದೇಹವೂ ಅರಳಿತ್ತು ಮಲ್ಲಿಗೆಯ
ಮೊಗ್ಗಿನ ಹಿಗ್ಗಂತೆ ಸುಗ್ಗಿಯ
ರಾಶಿಯಂತೆ
ಬಿಡು ಅಂದಾಗ ಬಿಡಲು
ಬೇಕು ಎಂದಾಗ ಹಿಡಿಯಲು
ಇದು ಮುಟ್ಟಾಟ ಅಲ್ಲ
ಖೋ ಖೋ ಎಂದು
ಬೆನ್ನು ಚಪ್ಪರಿಸಿದರೆ ಓಡಲಾಗದು
ಕುಂತ ನೆಲ ಬಿಟ್ಟು
ಹಿಡಿದ ನೆಲೆ ಕೆಟ್ಟು
ನಂಬಿದ ಬಾಳಿಗೊಂದು ರೀತಿ
ನೀತಿಯನೂ ಹೊಸೆದಾಗ ಹೊಸದ
ಹೊಸೆದು ಬೆಸೆಯಲಾಗದು
ಬೆಸೆದ ಬಿಸಿ ಇನ್ನೂ ಬಿಗಿಯಾಗದು
ಅಂದುಕೊಂಡದ್ದೀಗ
ಬರೀ ಭ್ರಾಂತು ಎಲ್ಲ
ತಿರುವು ಮುರುವು ಹೊಸದು
ಬೆಸೆಯಿತು ಹಳೆಯದು
ಪಿಸಿದು ಪಿಸಿದು ಚೂರಾಯಿತು
ಆದರೂ
ಇಲ್ಲ ವಿಶಾದ
ವಿನಾಕಾರಣ ಏಕೆ ಹೀಗೆಂಬ
ತಳಮಳವೂ ದೂರ ಬಹು
ದೂರ
ಬೇಕಿದ್ದ ಹುಡುಕುತ್ತಿದ್ದ ಕಳ್ಳ
ಮನಸಿಗೀಗ ಬರೀ ಸಡಗರ
ಬೇಕಿದ್ದು ದಕ್ಕಿದ ನಿರಾತಂಕದಲಿ
ಎದೆಯರಳಿ ತೊಟ್ಟುಗಳು ತಡವರಿಸುವ
ತವಕಕೆ ಮೈಯಲ್ಲ ಕಾಲು
ನಡಗುವ ತೊಡೆಗಳಲಿ ಶಕ್ತಿ
ಸಂಚಲನ ಅರಳಿ ನಗುವ
ಚಂದ್ರ ಬಿಂಬಕೆ ಉಕ್ಕೇರಿದ
ತೆರೆಯ ಅಲೆಗಳ ಏರಿಳಿತ
ನಾ ಅರಳಿ ಕೆರಳಿದ್ದೀಗ
ಪೂರ್ಣ ಪರಿಪೂರ್ಣ ಸಂಪೂರ್ಣ
ಸಾರ್ಥಕ ಸಮರ್ಥ ಸಮರ್ಪಕ
ನಾ
ನೀ
ಕಳೆದು ಹೋದ ಹೊತ್ತಲಿ
ಬರೀ ಬೆಳಕು ಥಳ ಥಳ
ಹೊಳೆಯುವ ಮಹಾಬೆಳಗು.
*ಸಿದ್ದು ಯಾಪಲಪರವಿ*
No comments:
Post a Comment