ಕಾವ್ಯದಲಿ ಅರಳುವ ಅವ್ವ

*ಕಾವ್ಯದಲಿ ಅರಳುವ ಅವ್ವ*

ಮಗುವಿಗೆ ಅವ್ವ ಕಾವ್ಯಾನುಸಂಧಾನದ
ಅನುಬಂಧ ಈಗ ಎಲ್ಲಂದರಲಿ ಅರಳಿ
ಕಾಡುವ ಪರಿಗೆ ಸಂಭ್ರಮಿಸುತಲಿದೆ ಈ
ಜೀವ

ಶಬ್ದಗಳು ನಿಶಬ್ದದಲಿ ಬಸಿರಾಗಿ ಹೆರುವಾಗ
ನಸುನಗುತ್ತಾಳೆ ನೋವಿನಲು ಥೇಟ್
ಅವ್ವನ ಹಾಗೆ ಈ ಕಾವ್ಯ

ಬರೆಯುವ ತುಡಿತಕೆ ಅನುಕ್ಷಣದ
ಅನುಬಂಧದ ಬಿಗಿ ಬಂಧನ
ಮುಗಿಸೆಂದರೂ‌ ಮುಗಿಯದ
ಮಾಗಿದ ಸೆಳೆತ

ಮೈಮಾಟ ಕಣ್ಣೋಟ ಭಾವ ಬುದ್ಧಿ
ಅವ್ವನಿತ್ತ ಕೊಡುಗೆ ನನಗೆ
ನಾ ಹೇಗೆ ಮರೆಯಲಾದೀತು ?

ಬಿಡುವ ಉಸಿರ ಬಿಸುಪಲಿ
ತುಟಿಯ ನಗುವಂಚಿನ ಮಿಂಚಲಿ
ಗುಳಿ ಕೆನ್ನೆಯ ಸೆಳೆತದಲಿ
ಅವ್ವನದೇ ಪಡಿಯಚ್ಚು

ತಪ್ಪು ಮಾಡಿ ಹೆಣ್ಣ ಕಾಡುವಾಗ
ಕಣ್ಣ ಕಿಸಿಯುವಾಗ ಅವ್ವ ಒಳಗಿಂದ
ಝಾಡಿಸಿ ಒದೆಯುತ್ತಾಳೆ
ಹೊಟ್ಟೆಯೊಳಗಿನ ಕೂಸಿನಂತೆ

ನೀ ಶ್ಯಾಣಾ ಆಗಲಿಲ್ಲವಲ್ಲೋ
ಎಂಬ ಕರುಳ ಕರೆಯ ಕೂಗಿಗೆ
ಕರಗುವ ಮನಕಿಲ್ಲದ ಚಡಪಡಿಕೆ

ಕಣ್ಣು ಬಿಟ್ಟು ಜಗವ ಕಂಡ ಬೆರಗಲಿ
ಜೋರಾಗಿ ಅತ್ತಾಗ ನಸು ನಕ್ಕಿದ್ದಳು

ಸದಾ ನಗುತಿರಲೆಂಬ ಆಶಯ
ನಗು ಹೆಚ್ಚಾದಾಗ ದೃಷ್ಟಿ ಬೊಟ್ಟು
ಒಂದಿಷ್ಟು ಸಿಹಿ ಮುತ್ತುಗಳ ಮಳೆ

ಮತ್ತೆ ಮುಂದೆ...

ಮುತ್ತು ಕೊಟ್ಟವಳ ದಾಳಿಗೆ
ಮರುಗಿದ ಮನ ಕಳೆದುಕೊಂಡೆನೆಂಬ
ಅನುಮಾನ

ಅತ್ತೆ ಸೊಸೆಯಂದಿರ ಶೀತಲ
ಸಮರದ ದಂಡನಾಯಕ‌

ಸೋಲೇ ಇಲ್ಲದ ಗೆಲುವಿನಾಟದಲಿ
ನಾ ಕಳೆದು ಹೋದಾಗ ಮತ್ತೆ
ಹುಡುಕಿಕೊಟ್ಟಳು ಅವ್ವ

ಈಗ ಇಲ್ಲಿ ಅಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲ ಕಡೆ
ಕಾವ್ಯದ ಸಾಲುಗಳಲಿ ಬೆಳಗುವ
ಸಾಲು ಸಾಲು ಸಾಲುದೀಪ.

        *ಸಿದ್ದು ಯಾಪಲಪರವಿ*