*ಲವ್ ಕಾಲ*
*ಹುಸಿ ಮುನಿಸು ಇರಲಿ ಆದರೆ...*
ತುಂಬ ಪ್ರಯಾಸ ಹಾಗೂ ಪ್ರಯತ್ನದ ಪ್ರತಿಫಲವಾಗಿ ಈ ಸಂಬಂಧ.
ಬದುಕಿನ ಆಶಯ-ಆಲೋಚನೆ ಒಟ್ಟಾರೆ ಖುಷಿಯಾಗಿರೋದು ಅದಕ್ಕಾಗಿ ನಾವು ಪರಸ್ಪರ ಸಹಿಸಿಕೊಂಡಿರುತ್ತೇವೆ.
ಪ್ರೀತಿ ಬದುಕಿನ ಜೀವಧಾತು. ಅತಿಯಾದ ಪ್ರೀತಿಯಲಿ ಎಲ್ಲವೂ ಕೊಂಚ ಅತಿರೇಕ.
ಅತಿಯಾದಾಗ possessiveness , ಅದು ಮುಂದೆ ಕೊಂಚ ಅನುಮಾನ- ಎಲ್ಲಿ ಕಳೆದುಕೊಂಡು ಬಿಡುತ್ತೇನೋ ಎಂಬ ತಲ್ಲಣ-ಚಡಪಡಿಕೆ.
ಪ್ರೀತಿ ಬಯಸುವ ಜೀವ ಇದನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಂಡು ಸಹಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು. ಮನಸು ಮಾತು ಒರಟಾಗಬಾರದು ಒಗಟಾಗಬೇಕು.
*ಬಿಸಿಯಪ್ಪುಗೆ , ಪಿಸುಮಾತುಗಳ ಮಿಲನಕೆ ಬಯಸುವ ಮನಸು ಕೊಂಚ ದೂರಾದಾಗ ವಿಚಲಿತವಾಗಿ ಚಡಪಡಿಸುವುದು ಸಹಜ*.
ಜಗಳ,ಹಟ,ಹುಸಿಮುನಿಸು,ಸಂಶಯ,ಕಾಳಜಿ,ಕಿರಿಕಿರಿ,
ಅಳು,ನಗು,ರಮಿಸಿ ಮುದ್ದಾಡೋದು ಎಲ್ಲಾ ಒಟ್ಟಿಗೆ ಕಟ್ಟೆ ಒಡೆದ ಭಾವ ಕೆರೆ.
ಅದರಲ್ಲೂ ಇನ್ನಿಲ್ಲದ ಹಿತ.
ಭಾರವಾಗಿ ಭಯಭೀತಗೊಂಡ ಮನಸಿಗೆ ಮತ್ತೆ ಮರುಕಿಸುವ ನಿರಾಳ.
ಯಾವುದು ಖರೆ ಪ್ರೀತಿಯೋ,ಜಗಳವೋ, ಸಂಶಯವೋ.
ಎಲ್ಲವೂ ಖರೆ:ಎಲ್ಲವೂ ಸುಳ್ಳು.
ಅತ್ತು ರಮಿಸಲು ನಮ್ಮನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಬೇರೆ ಯಾರೂ ಇಲ್ಲ ಬಾ ಅಂದಾಗ
*ಮೆಲ್ಲುಸಿರೇ ಸವಿಗಾನ*.
---ಸಿದ್ದು ಯಾಪಲಪರವಿ
No comments:
Post a Comment