ನೀ ನಾನಾದ ಸಮ ಭೋಗ

*ನೀ ನಾನಾದ ಸಮ ಭೋಗ*

ಬಿಸಿಯುಸಿರು ಕಂಪನದಿ ಕಿತ್ತಿ

ಬಂದ ಬೆವರ ಹನಿಗಳ ಪರಿಮಳದಿ

ಮೈಮನಗಳ‌ ಮರೆತು ಕರಗಿ

ಬಿಗಿದಪ್ಪಿ ಸುರಿಸಿದ ಮುತ್ತ

ಮಳೆಯ ಮತ್ತಲಿ ನೀ

ಒತ್ತರಿಸಿ ಹರಿದ ಒಲವ

ಧಾತುವಿಗೆ ಅರಳಿ ಅರಗಿಸಿ

ಕೊಂಡ ಭೂರಮೆ

ಸಾಮಿಪ್ಯದ ಸಂಭ್ರಮಕೆ ತಿರುಗಿದ

ಹರೆ ಮರೆಯಾದ ಮುಪ್ಪು ನಿರಾಸೆ

ಈಗ ಏನಿದ್ದರೂ

ಛಳಿಯಲೂ ಬೆವರುವ ಉನ್ಮಾದ

ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಅದೇ

ಮತ್ತಿನ ಗಮ್ಮತ್ತಲಿ ಕತ್ತಲೆಯಲಿ

ಹೊಳೆಯುವ ಮೈಕಾಂತಿಯಲಿ

ಜಿನುಗುವ ಜೇನ ಹನಿ

ನೆಕ್ಕಲು ಸಾವಿರದ ನಾಲಿಗೆಗಳ

ತುಡಿತ ಸರ ಸರನೆ ಹರಿದಾಡಿ

ಬುಸುಗುಟ್ಟುವ ರಭಸಕೆ ಚಿಮ್ಮುವ

ಪ್ರಣಯ ರಸಧಾರೆಯ ಮಿಂಚಿನ

ಆರ್ಭಟಕೆ ಸೋಲದ ಮನ

ಗೆದ್ದ ತನುವಿಗೆ ಅಮೃತ ಸಿಂಚನ

ಮನದ ಮದನ ಮುಲುಗಿ ಮೌನ

ವಾದಾಗ ಬೆಳಕು ಹರಿದಿತ್ತು

ಒಡಲು ತುಂಬಿತ್ತು ಬತ್ತದ ಜೀವ

ಧಾತುವಿನ ಸವಿ ಸಮ ಭೋಗದಲಿ.

 *ಸಿದ್ದು ಯಾಪಲಪರವಿ*